تک بیت غزل زندگیم

خدا را شکر ... یک ماه دیگه هم گذشت و تو 9 ماهه شدی دختر گلم  خدا رو شکر که تو شدی همراهم  و تنهایی هایمان پر از عطر وجودت شده... دخترم دوستت داریم با تمامی احساسی که از عمق جانمان ریشه میگیرد                                   دختر نازم روز به روز بزرگتر و شیرین تر میشی تو این ماه کارای جدیدی انجام     میدی مثلا الکی سرفه میکنی مخصوصا وقتی بابایی سرفه میکنه تو هم           سرفه میکنی و اداشو در میاری و بعدش میخندی ..وقتی عصبی...

من و بابای وانیا تصمیم گرفتیم تمام خاطرات روشنایی زندگیمان وانیا را ثبت کنیم..وانیا کوچولو عشق من و باباش در 28 اردیبهشت سال 1392 ساعت 00.10 بامداد در بیمارستان طالقانی تبریز با وزن 2/530 وقد 48 cm بدنیا اومدو با امدنش بهار زندگیمان را شکوفا کرد..                                   اینم عکس بیمارستانشه..الهی مامان قربونت بره عزیزم         ...